تفاوت بازی کال آف دیوتی (Call Of Duty) و بتلفیلد (Battlefield) چیه؟

دو تا بازی بزرگ توی ژانر شوتر اول شخص وجود داره: کال آف دیوتی و بتلفیلد. هر کدوم سبک و مخاطبای خاص خودشون رو دارن اما چون ژانر و ساختار گیم‌پلی هر دو بازی شبیهه، لازمه با هم مقایسه بشن تا تفاوت بازی کال آف دیوتی (Call Of Duty) و بتلفیلد (Battlefield) رو بهتر درک کنید. درسته که بین این بازی‌ها فرق هست اما هدف از ساخت هر دو این بوده که تا جای ممکن، بازیکنای بیشتری جذب بشن و مدت طولانی توی بازی بمونن تا با نارنجک و انواع اسلحه به جون هم بیفتن و برای همدیگه کری بخونن و تیکه بار همدیگه کنن.

این اولین مقاله از تفاوت بازیهای کامپیوتری در دیفرتو هست، امیدوارم خوشتون بیاد.

تفاوت کال آف دیوتی با بتلفیلد چیه؟

این سوال قدیمی که کال آف دیوتی بهتره یا بتلفیلد رو برای اون دسته گیمرها مطرح می‌کنیم که میخوان بدونن وقت و مهارتشون رو باید صرف کدوم بازی کنن. یه جورایی مثل اینه که بگیم سس گوجه بهتره یا سس خردل؟ خلاصه وقتش رسیده که دوباره این دو سری بازی رو با هم مقایسه کنیم. هر چند وقت یکبار بازی جدیدی از این دو سری ساخته میشه، پس اگه میخواید بدونید کدوم بازی برای کاری مثل بی‌هوا شلیک کردن بعد از یه چرخش کامل بهتره، این مقاله به کمکتون میاد!

زمان زیادی تا عرضه بتلفیلد ۶ باقی نمونده و جا داره راجع به انتظاراتی که از این سری داریم صحبت کنیم. کال آف دیوتی هم دست از رقابت برنداشته و قراره مخصوصاً توی بازی Warzone تغییرات جالبی ایجاد کنه. نتیجه این که رقابت داغ این دو شوتر اول شخص و آنلاین چندنفره ادامه داره.

فشاری که کال آف دیوتی داره وارد میکنه باعث میشه مسئله رقابت بین این بازی با بتلفیلد جدیتر بشه. طبق معمول، نکات مثبت هر دو سری رو مطرح می‌کنیم تا با اطلاعات بیشتری یکی از این دو بازی کامپیوتری رو انتخاب کنید. پس دوباره می‌پرسیم کال آف دیوتی بهتره یا بتلفیلد؟ از جهات مختلف این تفاوت این دو بازی محبوب رو بررسی می‌کنیم.

تفاوت کال آف دیوتی نسبت به بتلفیلد

نرم‌افزار ضد تقلب بهتر

اگه یکی از از بتلفیدهای قدیمی مثل بتلفیلد ۱ یا حتی بتلفیلدهای جدیدتر مثل هاردلاین رو بازی کنید، طولی نمیکشه که می‌بینید یکی با شاتگان یا تیرباری که صاف هدف نمی‌گیره از فاصله دور مخفیانه شما رو میکشه (به اصطلاح اسنایپ میکنه). تقلب توی بتلفیلدها بیداد میکنه.

این مشکل توی کال آف دیوتی هم دیده میشه ولی نه به این شدت چون به نظر میاد سازنده‌های کال آف دیوتی بیشتر حواسشون به متقلبا هست و این جور بازیکنا رو بیشتر بن میکنن. ضمناً نرم‌افزارهای ضد تقلب که توی کال آف دیوتی استفاده میشه کارایی بیشتری دارن. اولویت بتلفیلد ۶ باید حل این نقطه ضعف باشه.

یادگیری آسان

با وجود حرفی که زدیم کال آف دیوتی همیشه جذابیت خاصی برای مردم عادی داشته. حتما دلیلی داره که این همه بچه کال آف دیوتی بازی میکنن: این بازی ساده و خیلی آسونه. توی بتلفیلد برای اینکه ببری باید با بقیه ارتباط داشته بازی، روی کار تیمی حساب کنی و با تیمت هماهنگ باشی، اما کال آف دیوتی بیشتر یه بازی آرکید حساب میشه یعنی یه بازی ساده، سریع و اکشن.

توی این بازی اگه بخوای میتونی برای خودت یه ارتش یکنفره باشی و فیزیک گلوله‌ها و سلاح‌ها ساده شده. اما توی بتلفیلد سعی شده تا حدودی واقع‌گرایی به جنبه‌های آرکید اضافه بشه نتیجه اینکه زمان بیشتری برای یاد گرفتن بازی لازمه.

سرعت بیشتر

حتما دلیلی داره که توی کال آف دیوتی نوشابه‌ها و تنقلات پپسی‌کو تبلیغ میشه. سرعت بالای این بازی باعث میشه به قدری آدرنالین ترشح بشه که برای تحمل کردنش باید کلی خوراکی شیرین مصرف کرد و موقع بازی چی از خوردن تنقلات آسونتره؟!

از شوخی که بگذریم هر کس که میخواد سریع یه دست بازی کنه و فورا از بازیش لذت ببره حالت چندنفره کال آف دیوتی براش مناسبه. اگه تیمت باخت میتونی بری سراغ یه دست بازی دیگه و این قدر تکرار کنی تا برنده بشی. به لطف سلاح‌هایی که اصلا لگد نمیزنن و شخصیت‌های ابرانسانی که توی این بازی هست میشه بدون زحمت برنده شد.

روایت داستانی بهتر

داستان کال آف دیوتی اون طور که باید آش دهن‌سوزی نبوده و گاهی حتی از فیلم‌های نظامی درجه ۲ که صرفا با هدف استخدام سرباز ساخته میشن هم ضعیف‌تره. ولی نسبت به داستان بتلفیلد، میشه گفت کال آف دیوتی برای شوترهای اول شخص با مضمون نظامی حکم فیلم «همشهری کین» رو برای سینما داره.

کاراکترهای کال آف دیوتی خیلی بیشتر توی ذهن باقی میمونن و واقعا برای خودشون شخصیت دارن. عناوین بلک آپس یکی جذابترین داستان‌های این سری رو روایت کردن. بتلفیلد نمیتونه این سطح از روایت داستانی رو ارائه بده.

جوایز بهتر بخش چندنفره

بخش چندنفره کال آف دیوتی بیشتر برای گیمرهایی مناسبه که میخوان با نارنجک، کلک بقیه رو بکنن و برن جلو به همین خاطر کیف این بازی بیشتره. بیشتر میشه برنده شد و درگیری‌های مهیج بیشتری اتفاق میفته ولی توی بتلفیلد که نقشه‌های بزرگی داره بیشتر درگیری به خط مقدم محدود میشه.

به علاوه پیشرفت رتبه یا همون ارتقای سطح در بازی‌های کال آف دیوتی نسبت به بتلفیلد جوایز بیشتر و باارزش‌تری به بازیکن میده. اگه حوصله ندارید یا میخواید بیشتر برنده بشید میشه گفت کال آف دیوتی انتخاب مناسب‌تریه.

بتل رویال

متاسفانه بتلفیلد هنوز با تغییرات جدید سازگار نشده و شاید بعدا هم نشه. این روزها هنوز یکی از حالت‌های پرطرفدار بازی چندنفره حالت بتل رویاله که کال آف دیوتی برای طرفدارای این سبک فراهم کرده.

سازنده حتی یه بازی مخصوص بتل رویال ساخته که همین حالا توی این سبک یکی از بهترین بازیاست. حالت بتل رویال خستگی تیراندازی سریعی رو که بخش اصلی چندنفره کال آف دیوتی داره از تن بازیکن خارج میکنه و در عین حال یه گیمپلی پخته متفاوت با گیمپلی بتلفیلد به بازیکن ارائه میده.

بازی‌های بیشتر

توی این رقابت یه برگ برنده کال آف دیوتی اینه که تا همین حالا کلی بازی عرضه کرده. سابقه‌ی کال آف دیوتی برمیگرده به سال ۲۰۰۳ و از اون موقع تا حالا ده‌ها بازی با این اسم منتشر شده.

بخش چندنفره همه این بازی‌ها هنوز فعاله چون هیچکس از کال آف دیوتی خسته نمیشه و همه این بازی رو میشناسن. شرایط برای بتلفیلد به این سادگی نیست و تعداد بازی‌های این سری هم کمتره. بنابرین اگه از بتلفیلدهای جدید خسته بشید بازی دیگه‌ای وجود نداره که سراغش برید. بازی‌های قدیمی این سری هم خیلی با بتلفیلدهای جدید فاصله دارن و گرافیک و گیمپلی این بازی‌ها قدیمی شده.

تفاوت بتلفیلد نسبت به کال آف دیوتی

خلاقیت بیشتر

بتلفیلد همیشه سعی کرده از بازی‌های قبلی خودش یه سر و گردن بالاتر باشه و به همین خاطر هر تکنولوژی یا مکانیک جدیدی که به بتلفیلد اضافه شده معمولاً تحول اساسی توی کلیت این سری ایجاد کرده. تخریب بیشتر محیط و جلوه‌های آب و هوایی که نمایشی نیست و توی بازی تاثیر میذاره، آخرین تغییرات بزرگیه که توی بتلفیلد ۶ انجام شده.

ظاهرا بتلفیلد ۶ همه ایده‌هایی که سازنده‌ها برای این سری بازی در نظر داشتن رو به نحو احسن عملی کرده. تغییرات جدید باعث میشه محیط‌های کال آف دیوتی کسل‌کننده و بیروح به نظر بیاد.

طراحی صداهای طبیعی‌تر

نمونه اعلای این نقطه قوت رو میشه بتلفیلد ۱ دونست. توی حالت عملیات (Operations) یا فتح منطقه (Conquest) هر بار که صدای انعکاس توپخونه شنیده میشه، یه سرباز از درد فریاد میکشه یا موسیقی ارکست توی لحظات حساس پخش میشه تاثیر این صداها به قدریه که به حالت داستانی تکنفره توی تمام کال آف دیوتی‌ها و بتلفیلدها میچربه.

همه این صداها روی هم جمع میشه و بتلفیلد رو حتی از جهت بازی چندنفره طبیعی‌تر میکنه. صدای اسلحه هم توی این بازی تاثیرگذاری بیشتری داره و همون صدای تق تق شلیک گلوگه که از دور به گوشمون میرسه هم باعث میشه بهتر بتونیم این بازی رو حس کنیم.

جنگ‌های طبیعی

البته بعضی گیمرها دنبال بازی‌ای هستن که تا حد امکان طبق واقعیت ساخته شده باشه. چون بتلفیلد از فیزیک طبیعی استفاده میکنه از این نظر نسبت به کال آف برتری داره. البته این برتری چیز خاصی نیست چون راستش بتلفیلد توی شبیه‌سازی افتضاحه ولی به نسبت کال آف دیوتی طبیعی‌تره.

انیمیشن حرکت سر شخصیت و حتی لگد اسلحه‌ها خیلی واضح این برتری رو نشون میده. بخاطر پردازش‌هایی که انجام میشه توی بتلفیلد اسنایپ و تیراندازی از راه دور لذت بیشتری نسبت به کال آف دیوتی داره.

گرافیک بهتر

به نظر میرسه که گرافیک کال آف تویی داره به بتلفیلد نزدیک میشه و از این نظر انتخاب سخت شده اما گرافیک بتلفیلدهایی که اخیرا منتشر شده هنوز بین شوترهای اول شخص، حرف اول رو میزنه. حتی جلو زدن از گرافیک بتلفیلد ۱ هم کار سختیه.

جو کلی این بازی و طراحی طبیعی صحنه‌ها لنگه نداره. مخصوصاً وقتی نمایش اطلاعات روی صفحه رو خاموش کنیم بتلفیلد ۱ به قدری طبیعیه که به نظر بعضی از طرفدارها میتونه اختلال اضطراب پس از سانحه رو برای گیمرها شبیه‌سازی کنه.

وسعت بیشتر

البته تماشای زمین بازی بزرگی که بتلفیلد به بازیکن میده با هیچ چی قابل مقایسه نیست. وقتی می‌بینی کشتی هوایی وسط بازی چندنفره سقوط میکنه یا هواپیماهای جنگنده نابودش میکنن درحالیکه اون پایین پیاده‌نظام داره تلفات سنگین میده، این تجربه خیلی تجربه خاصیه. حتی اتفاقات بخش تک نفره کال آف دیوتی که براشون سناریو نوشته شده به گرد اونچه گفتیم نمیرسه. نقشه‌های بزرگتر بتلفیلد باعث میشه نبردها تا حد امکان درست مثل جنگ‌های واقعی پیش بره و به گرفتن نقاط حساس و حمله‌های تاکتیکی توجه بیشتری بشه.

تنوع گیمپلی بیشتر

از نظر گیمپلی، بتلفیلد به بازیکن اجازه میده از انواع تسلیحات که ماشین‌های جنگی رو هم شامل میشه استفاده کنه و همین باعث شده تغییرات بی‌نظیری توی ژانر شوتر اول شخص ایجاد کنه. بخش چندنفره کال آف دیوتی این آزادی عمل رو نداره مگر اینکه حالت بتل رویال رو هم حساب کنیم اما این حالت هم به شدت محدودیت داره.

بتلفیلد همیشه به بازیکن اجازه داده از هواپیما، تانک، نفربر زره‌دار، کشتی هوایی و حتی اسب استفاده کنه تا توی جنگ ورق رو به نفع خودش برگردونه. راه برای مردن زیاده و بازیکنی که از پیاده رفتن و تیر خوردن خسته شده به جاش میتونه توی آتیش انفجار وسایل نقلیه کشته بشه.

اهمیت بیشتر به کار تیمی

توهین و بدرفتاری توی بازی‌های کال آف دیوتی فراوونه. نسبت به بقیه بازی‌های چندنفره، بازیکنان کال آف دیوتی سن و سال کمتری دارن به همین خاطر انتظار رفتار بچگانه توی این بازی‌ها تقریباً عادی شده. از طرف دیگه این نوع دشمنی توی بتلفیلدها وجود نداره.

بازیکن‌های بتلفیلد عاقل‌تر و صبورتر هستن چون بیشتر حالت‌های بازی بتلفیلد به کار تیمی و حتی هماهنگی نیاز داره. بتلفیلد از این نظر برای معاشرت اجتماعی داخل بازی‌های کامپیوتری فضای مناسبتری داره چون توی این بازی عده‌ی کمتری به ناموستون بد و بیراه میگن.

اگر به بازیهای کامپیوتری علاقه دارید، بد نیست مقاله تفاوت بازی فیفا (FIFA) و پی اس (PES) رو هم بخونید.

منابع:

• thegamer.com