کاراته و کونگ­ فو گاهی به جای هم استفاده میشن. همونطور که در این مقاله از سایت دیفرتو خواهیم دید، حتی اگر هر دوی اونها از سبک­های مشابهی از هنرهای رزمی سرچشمه بگیرن، با این حال کاراته و کونگ ­فو اساساً متفاوت هستن.

بطور کلی، کاراته و کونگ ­فو ریشه‌های متفاوتی دارن و از تکنیکهای متفاوتی استفاده می‌کنن. کونگ­‌فو متکی بر حرکات دایره­‌ای، سلاح­هایی با برد وسیع و سبک تهاجمیه، در­ حالی که کاراته یک هنر رزمی خطی و دفاعی­تره.

اگر به دنبال پاسخی کوتاه هستید که بفهمید فرق کاراته با کونگ فو چیه، در ادامه مقاله، مطالب بیشتری براتون دارم. بیاین با منشأ اونها شروع کنیم، چون هر دو ورزش از یک کشور نمیان.

منشأ کاراته و کنگ­ فو

ما می‌تونیم در مورد هر سبکی از هنرهای رزمی، فقط با نگاه کردن به اینکه از کجا منشا گرفته، چیزهای زیادی یاد بگیریم. این موضوع به ما بعضی از اصولی رو که زیربنای آموزش این سبکه میگه. هر دوی این ورزسها تاریخچه‌­ای طولانی دارن.

کاراته در شهر اوکیناوا در ژاپن آغاز شد. اعتقاد بر اینه که آغاز کاراته به دهه­ ۱۳۰۰ ویلادی برمیگرده.

این بازی به عنوان ترکیبی منحصر به فرد از سبک­های مبارزه­ محلی و سبک­های چینی آغاز شد. مثل کاراته­ مدرن، مربیان می‌خواستن از خشونت فیزیکی برای رهایی از درگیری اجتناب کنن. این­ موضوع منجر به توسعه­ اصل «پرهیز از ضربه­‌ی اول» شد، که هنوز در هنر رزمی وجود داره.

با این حال، خیلی از نمادین­‌ترین اصول کاراته، اختراعات نسبتاً مدرن هستن. چیزهایی مثل سیستم کمربند رنگی تنها در دهه­ ۱۹۲۰ مورد توجه قرار گرفت. جالب اینجاست که این ورزش تا آغاز دهه ۱۹۰۰ تا حد زیادی مورد بدگویی قرار گرفت. افزایش محبوبیت این­ ورزش رو میشه مدیون متخصصی معروف به نام چوکی موتوبو ”Choki Motobu” دونست.

او در مجموعه­‌ای از نمایش­ها که بوکسورهای اروپایی رو در مقابل متخصصان جودو قرار می­داد، شرکت کرده بود. بوکسورها بارها جودوی سبک ژاپنی رو شکست دادن. او به قدری شرمنده شد که وارد رینگ شد و بوکسور رو به چالش کشید. وقتی بوکسور قبول کرد، موتوبو با ضربه­‌ای اون رو شکست داد. ولیعهد این رو دید و اون رو دعوت کرد تا کاراته آموزش بده. از اونجا، هنر رزمی در سراسر دنیا گسترش پیدا کرد (در مورد منشا کاراته، نکات دیگه‌ای در مقاله تفاوت کاراته و تکواندو  و مقاله تفاوت کاراته و جودو هم گفتیم).

از طرف دیگه کونگ­فو یک هنر رزمی چینیه. این ورزش سابقه‌­ای طولانی داره. سابقه­‌ی کونگ­ فو میتونه به سال ۴۰۳ قبل از میلاد برگرده، زمانی که از اون به عنوان نوعی رقص برای آموزش سربازان و کمک به حفظ روحیه نیروها استفاده می­شد.

تا سال ۲۱۰ قبل از میلاد، نوع کونگ­ فویی که امروزه می‌­شناسیم شروع به شکل­گیری کرد. کونگ ­فو در ابتدا به عنوان مشت هنگ ­کنگ شناخته می­شد. با گذشت زمان، مهارت­ها و حرکات جدیدی به اون اضافه شد.

انواع کونگ ­فو و کاراته

کونگ ­فو و کاراته با گذشت زمان تغییر کرده و به بلوغ رسیدن. همونطور که اونها تغییر کردن، انواع جدیدی ازشون ایجاد شد. هر کدوم از اینها روی منطقه‌های بدن متفاوتی تمرکز داشتن. بعضی از شاخه‌­های کاراته عبارتند از:

  • شوتوکان “Shotokan”: این شاخه نیاز به استفاده از هر دو قسمت بالاتنه و پایین تنه داره. در حین حمله باید از خطوط مستقیم استفاده کنین. این محبوب­ترین گزینه هست.
  • گوجو ریو “Goju-Ryu”: این سبک هر دو نوع حمله­ سخت و نرم رو آموزش میده. معروف­ترین حرکت، ضربه­ جرثقیله که در فیلم «بچه­ کاراته­‌باز» به نمایش در­اومد.
  • وادو ریو “Wado-Ryu”: این نوع کاراته به شما آموزش میده که از ضرباتی که حریف شما میخواد فرود بیاره، دوری کنین. با این حال، میتونید از تکنیک­های تهاجمی مثل مشت و لگد استفاده کنین.
کمربندهای کاراته

کمربندهای کاراته

همچنین شاخه‌­های مختلفی از کونگ­ فو وجود داره. بعضی از رایج‌ترین اونها عبارتند از:

  • کونگ­ فوی شائولین “Shaolin Kung Fu”: این سبک رو معمولاً راهبان شائولین انجام می­دن. در این سبک بیش از هزار فرم وجود داره که اون رو به یکی از پیچیده­‌ترین انواع کونگ­ فو تبدیل می­کنه. این سبک از تعلیم ذن در بودیسم الهام گرفته شد.
  • وینگ چون “Wing Chun”: وینگ چون سبکیه که چندین متخصص برجسته اون رو رایج کردن. این گروه شامل ایپ من “IP Man” میشه که داستانش به یک فرنچایز فیلم موفق، فیلمی که حول محور داستان و شخصیت ایپ من ساخته شده، تبدیل شد. شاید محبوب­ترین شاگرد او، بروس لی باشه.
پیشنهاد مطالعه »»  تفاوت سامورایی و نینجا چیه؟

سبک وینگ چون Wing Chun

  • تای چی “Tai Chi”: این ­سبک یکی از محبوب­ترین انواع کونگ ­فو هستش. در این حالت روی حرکات کنترل شده و کنترل تنفس شما تمرکز بیشتری می­شه. این موضوع اون رو به انتخابی محبوب برای کسانی که دچار مشکل عدم تمرکز یا پرش افکار هستن، تبدیل کرده.

تفاوت سبک حمله کاراته با کونگ­فو

یکی از رایج­ترین سوالاتی که افراد هنگام انتخاب یک هنر رزمی دارن اینه که در دعواها چقدر موثرن! اگرچه خیلی از مربیان بر نیاز به حل مسالمت­‌آمیز موقعیتهای درگیری تأکید می­کنن، اما این موضوع همیشه امکان­پذیر نخواهد بود. اگر دعوایی این اتفاق بیفته، هم کاراته و هم کونگ ­فو میتونن به شما کمک کنن تا حریف رو شکست بدین. انتخاب مناسب بستگی به این داره که شما ترجیح میدین چطوری مبارزه کنین. اگرچه، اونها سبک حمله­ کمی متفاوتی خواهند داشت.

کاراته سبک تهاجمی‌­تریه. در این حالت، هر حرکت به شما اجازه میده تا به حریفتون نزدیک شین. روی حرکات خطی، مثل ضربه زدن و لگد زدن تمرکز بیشتری وجود داره. این ورزش برای کسانی که ترجیح می­دن حمله کنن بهتر خواهد بود.

از طرف دیگه، کونگ ­فو از حرکات دایره­‌ای بیشتری استفاده می­کنه. این ورزش مستلزم اینه که رویکرد واکنش­‌پذیر­تری داشته باشین و منتظر باشین تا ببینین حریف شما چیکار میکنه. همچنین این روش شکل حرکتی روان­تری به شما می­ده. این ورزش بهترین حالت برای افرادیه که دوست دارن رویکرد تدافعی­‌تری نسبت به درگیری­ها داشته باشن.

استفاده از سلاح در کاراته و کونگ­ فو

کاراته تا حدی در پاسخ به این که حاکمان سلاحهایی مثل شمشیر رو برمی­داشتن، آموزش داده می­شد. در نتیجه، کاراته به جای استفاده از سلاح، بیشتر به حملات متکیه. به گفته­­ بعضی از مورخان، تجهیزات کشاورزی، مثل داس، به عنوان سلاح استفاده می­شد. هر سلاحی که استفاده می‌شه، مثل حملاتی که انجام می‌شه، به سمت خطی بودن گرایش داره. چند نمونه از سلاحهای رایج کاراته عبارتند از:

  • نانچیکو “Nunchucks”
  • تونفا “Tonfa”، که شبیه باتوم پلیسه
  • کاما “Kama”، که مثل نسخه­ای کوچکتر از داسه
انواع سلاح‌های کونگ فو

انواع سلاح‌های کونگ فو

در حالی که یک استاد کاراته ممکنه نحوه­ استفاده از این سلاح­ها را یاد بگیره، اونها به اندازه­ کسانی که از کونگ ­فو استفاده میکنن در این زمینه مهارت نخواهند داشت. اغلب، تمرکز روی آموزش ِ اینه که چگونه حریفی رو که سلاحی رو وارد مبارزه کرده خلع سلاح کنیم.

پیشنهاد مطالعه »»  تفاوت کاراته و تکواندو چیه؟

از طرف دیگه، کونگ ­فو از طیف وسیعی از سلاح­ها استفاده میکنه. تنوع سلاح در کونگ ­فو نسبت به کاراته بیشتره. بعضی از رایج­ترین اونها عبارتند از:

  • نانچیکو “Nunchucks”
  • قداره یا شمشیر پهن “Broadswords”
  • تانتو “Tanto”، که چاقوهای بلند و باریکی هستن
  • چوب دستی
  • زنجیرها
  • سلاح‌های ساختگی “Dummy weapons”، این می‌تونه شامل چیزی شبیه تفنگی جعلی باشه

تفاوت محبوبیت کاراته و کونگ­فو

هم کاراته و هم کونگ­فو از انواع هنرهای رزمی محبوب هستن. برای اونها میلیون­ها هنرآموز در سرتاسر جهان وجود داره.

با این حال، کاراته اغلب یک مزیت جزئی داره. این موضوع به دلیل افزایش محبوبیت هنرهای رزمی ترکیبی “MMA” است. خیلی از مبارزان این سیستم کاراته رو یاد می‌گیرن. ضربات و لگدها به حریف آسیب زیادی وارد می‌کنه.

کاراته در مقابل کونگ ­فو: کدوم یکی قوی­تره؟

اینکه کدام سبک مؤثرتر خواهد بود اغلب به موقعیتی که در اون هستین بستگی داره. کاراته تمرکز بیشتری روی ضربه زدن داره. این موضوع اون رو به ابزاری موثر برای استفاده در دنیای هنرهای رزمی ترکیبی “MMA” تبدیل می‌کنه. همچنین کاراته حرکات کمتری نسبت به کونگ فو داره، بنابراین شما قادر خواهید بود زمان بیشتری رو صرف تمرکز روی به دست آوردن فرم مناسب کنین. اگه قصد دارین با حریفتون دست و پنجه نرم کنین این ورزش مفیدتره.

از طرف دیگه، کونگ­ فو در یک مبارزه خیابانی بهتر خواهد بود. متخصصان در مورد نحوه­ استفاده از سلاح­ها آموزش خواهند دید. داشتن فرم­های بیشتر به این معنیه که اونها بهتر می‌تونن حمله­ خودشون رو متناسب با حریف هدف­گذاری کنن. به علاوه، هیچ قانونی در دنیای کونگ ­فو وجود نداره. اگه به شما امکان ناتوان کردن هدفتون رو می­ده، می‌تونید به نواحی نرم مثل گلو یا کشاله­ ران ضربه بزنین. در حقیقت، بعضی از اشکال کونگ فو می­تونن کشنده باشن.

هر دوی این سبک‌ها می‌تونن خیلی مؤثر باشن و باید مهارت‌های مورد نیاز برای جلوگیری از حمله­ حریف به شما رو در اختیارتون قرار بدن. در مبارزه‌ه­ای معمولی با حریفی بی‌­تجربه و بی‌­مهارت، هر دو قادر خواهند بود شما رو از دردسر بیرون بیارن.

جدول مقایسه کونگ فو و کاراته

برای کمک به درک بهتر تفاوت بین این فرم­ها، می‌تونین از این جدول مقایسه ساده استفاده کنین.

کونگ ­فو کاراته
کشور مبدأ چین ژاپن
نوع حرکات دایره‌­ای خطی
سبک حمله تهاجمی تدافعی
استفاده از سلاح­ها طیف گسترده ای از سلاح‌ها برد محدودتر، اغلب استفاده از سلاح‌های مستقیم، مانند چوب
نوع لباس فرم ژاکت و شلوار. ژاکت­ها می‌تونن رنگ­های متنوعی داشته باشن. سیستم کمربند برای نشان دادن سطح مهارت استفاده میشه. کونگفوکارها هنگام تمرین کفش می­پوشن. ژاکت و شلوار سفید. رنگ کمربند نشان دهنده­ سطح مهارت مبارز هست. رنگ مشکی برای استادان محفوظه. کاراته‌کارها کفش نمی­پوشن.

به نظر شما تفاوت کاراته و کونگ فو که در این مقاله توضیح داده شد، درست بوده؟

اگر شما اطلاعات بیشتری از فرق بین کونگفو و کاراته چیه؟ می‌دونید یا فکر می‌کنید تعریف دقیقتری وجود داره، حتما در بخش نظرات، برای ما ارسال کنید تا مقاله رو اصلاح و تکمیل کنیم.

منابع:

۴.۷/۵ - (۱۲۲ امتیاز)