کاراته و کونگ فو گاهی به جای هم استفاده میشن. همونطور که در این مقاله از سایت دیفرتو خواهیم دید، حتی اگر هر دوی اونها از سبکهای مشابهی از هنرهای رزمی سرچشمه بگیرن، با این حال کاراته و کونگ فو اساساً متفاوت هستن.
بطور کلی، کاراته و کونگ فو ریشههای متفاوتی دارن و از تکنیکهای متفاوتی استفاده میکنن. کونگفو متکی بر حرکات دایرهای، سلاحهایی با برد وسیع و سبک تهاجمیه، در حالی که کاراته یک هنر رزمی خطی و دفاعیتره.
اگر به دنبال پاسخی کوتاه هستید که بفهمید فرق کاراته با کونگ فو چیه، در ادامه مقاله، مطالب بیشتری براتون دارم. بیاین با منشأ اونها شروع کنیم، چون هر دو ورزش از یک کشور نمیان.
منشأ کاراته و کنگ فو
ما میتونیم در مورد هر سبکی از هنرهای رزمی، فقط با نگاه کردن به اینکه از کجا منشا گرفته، چیزهای زیادی یاد بگیریم. این موضوع به ما بعضی از اصولی رو که زیربنای آموزش این سبکه میگه. هر دوی این ورزسها تاریخچهای طولانی دارن.
کاراته در شهر اوکیناوا در ژاپن آغاز شد. اعتقاد بر اینه که آغاز کاراته به دهه ۱۳۰۰ ویلادی برمیگرده.
این بازی به عنوان ترکیبی منحصر به فرد از سبکهای مبارزه محلی و سبکهای چینی آغاز شد. مثل کاراته مدرن، مربیان میخواستن از خشونت فیزیکی برای رهایی از درگیری اجتناب کنن. این موضوع منجر به توسعه اصل «پرهیز از ضربهی اول» شد، که هنوز در هنر رزمی وجود داره.
با این حال، خیلی از نمادینترین اصول کاراته، اختراعات نسبتاً مدرن هستن. چیزهایی مثل سیستم کمربند رنگی تنها در دهه ۱۹۲۰ مورد توجه قرار گرفت. جالب اینجاست که این ورزش تا آغاز دهه ۱۹۰۰ تا حد زیادی مورد بدگویی قرار گرفت. افزایش محبوبیت این ورزش رو میشه مدیون متخصصی معروف به نام چوکی موتوبو ”Choki Motobu” دونست.
او در مجموعهای از نمایشها که بوکسورهای اروپایی رو در مقابل متخصصان جودو قرار میداد، شرکت کرده بود. بوکسورها بارها جودوی سبک ژاپنی رو شکست دادن. او به قدری شرمنده شد که وارد رینگ شد و بوکسور رو به چالش کشید. وقتی بوکسور قبول کرد، موتوبو با ضربهای اون رو شکست داد. ولیعهد این رو دید و اون رو دعوت کرد تا کاراته آموزش بده. از اونجا، هنر رزمی در سراسر دنیا گسترش پیدا کرد (در مورد منشا کاراته، نکات دیگهای در مقاله تفاوت کاراته و تکواندو و مقاله تفاوت کاراته و جودو هم گفتیم).
از طرف دیگه کونگفو یک هنر رزمی چینیه. این ورزش سابقهای طولانی داره. سابقهی کونگ فو میتونه به سال ۴۰۳ قبل از میلاد برگرده، زمانی که از اون به عنوان نوعی رقص برای آموزش سربازان و کمک به حفظ روحیه نیروها استفاده میشد.
تا سال ۲۱۰ قبل از میلاد، نوع کونگ فویی که امروزه میشناسیم شروع به شکلگیری کرد. کونگ فو در ابتدا به عنوان مشت هنگ کنگ شناخته میشد. با گذشت زمان، مهارتها و حرکات جدیدی به اون اضافه شد.
انواع کونگ فو و کاراته
کونگ فو و کاراته با گذشت زمان تغییر کرده و به بلوغ رسیدن. همونطور که اونها تغییر کردن، انواع جدیدی ازشون ایجاد شد. هر کدوم از اینها روی منطقههای بدن متفاوتی تمرکز داشتن. بعضی از شاخههای کاراته عبارتند از:
- شوتوکان “Shotokan”: این شاخه نیاز به استفاده از هر دو قسمت بالاتنه و پایین تنه داره. در حین حمله باید از خطوط مستقیم استفاده کنین. این محبوبترین گزینه هست.
- گوجو ریو “Goju-Ryu”: این سبک هر دو نوع حمله سخت و نرم رو آموزش میده. معروفترین حرکت، ضربه جرثقیله که در فیلم «بچه کاراتهباز» به نمایش دراومد.
- وادو ریو “Wado-Ryu”: این نوع کاراته به شما آموزش میده که از ضرباتی که حریف شما میخواد فرود بیاره، دوری کنین. با این حال، میتونید از تکنیکهای تهاجمی مثل مشت و لگد استفاده کنین.

کمربندهای کاراته
همچنین شاخههای مختلفی از کونگ فو وجود داره. بعضی از رایجترین اونها عبارتند از:
- کونگ فوی شائولین “Shaolin Kung Fu”: این سبک رو معمولاً راهبان شائولین انجام میدن. در این سبک بیش از هزار فرم وجود داره که اون رو به یکی از پیچیدهترین انواع کونگ فو تبدیل میکنه. این سبک از تعلیم ذن در بودیسم الهام گرفته شد.
- وینگ چون “Wing Chun”: وینگ چون سبکیه که چندین متخصص برجسته اون رو رایج کردن. این گروه شامل ایپ من “IP Man” میشه که داستانش به یک فرنچایز فیلم موفق، فیلمی که حول محور داستان و شخصیت ایپ من ساخته شده، تبدیل شد. شاید محبوبترین شاگرد او، بروس لی باشه.
- تای چی “Tai Chi”: این سبک یکی از محبوبترین انواع کونگ فو هستش. در این حالت روی حرکات کنترل شده و کنترل تنفس شما تمرکز بیشتری میشه. این موضوع اون رو به انتخابی محبوب برای کسانی که دچار مشکل عدم تمرکز یا پرش افکار هستن، تبدیل کرده.
تفاوت سبک حمله کاراته با کونگفو
یکی از رایجترین سوالاتی که افراد هنگام انتخاب یک هنر رزمی دارن اینه که در دعواها چقدر موثرن! اگرچه خیلی از مربیان بر نیاز به حل مسالمتآمیز موقعیتهای درگیری تأکید میکنن، اما این موضوع همیشه امکانپذیر نخواهد بود. اگر دعوایی این اتفاق بیفته، هم کاراته و هم کونگ فو میتونن به شما کمک کنن تا حریف رو شکست بدین. انتخاب مناسب بستگی به این داره که شما ترجیح میدین چطوری مبارزه کنین. اگرچه، اونها سبک حمله کمی متفاوتی خواهند داشت.
کاراته سبک تهاجمیتریه. در این حالت، هر حرکت به شما اجازه میده تا به حریفتون نزدیک شین. روی حرکات خطی، مثل ضربه زدن و لگد زدن تمرکز بیشتری وجود داره. این ورزش برای کسانی که ترجیح میدن حمله کنن بهتر خواهد بود.
از طرف دیگه، کونگ فو از حرکات دایرهای بیشتری استفاده میکنه. این ورزش مستلزم اینه که رویکرد واکنشپذیرتری داشته باشین و منتظر باشین تا ببینین حریف شما چیکار میکنه. همچنین این روش شکل حرکتی روانتری به شما میده. این ورزش بهترین حالت برای افرادیه که دوست دارن رویکرد تدافعیتری نسبت به درگیریها داشته باشن.
استفاده از سلاح در کاراته و کونگ فو
کاراته تا حدی در پاسخ به این که حاکمان سلاحهایی مثل شمشیر رو برمیداشتن، آموزش داده میشد. در نتیجه، کاراته به جای استفاده از سلاح، بیشتر به حملات متکیه. به گفته بعضی از مورخان، تجهیزات کشاورزی، مثل داس، به عنوان سلاح استفاده میشد. هر سلاحی که استفاده میشه، مثل حملاتی که انجام میشه، به سمت خطی بودن گرایش داره. چند نمونه از سلاحهای رایج کاراته عبارتند از:
- نانچیکو “Nunchucks”
- تونفا “Tonfa”، که شبیه باتوم پلیسه
- کاما “Kama”، که مثل نسخهای کوچکتر از داسه

انواع سلاحهای کونگ فو
در حالی که یک استاد کاراته ممکنه نحوه استفاده از این سلاحها را یاد بگیره، اونها به اندازه کسانی که از کونگ فو استفاده میکنن در این زمینه مهارت نخواهند داشت. اغلب، تمرکز روی آموزش ِ اینه که چگونه حریفی رو که سلاحی رو وارد مبارزه کرده خلع سلاح کنیم.
از طرف دیگه، کونگ فو از طیف وسیعی از سلاحها استفاده میکنه. تنوع سلاح در کونگ فو نسبت به کاراته بیشتره. بعضی از رایجترین اونها عبارتند از:
- نانچیکو “Nunchucks”
- قداره یا شمشیر پهن “Broadswords”
- تانتو “Tanto”، که چاقوهای بلند و باریکی هستن
- چوب دستی
- زنجیرها
- سلاحهای ساختگی “Dummy weapons”، این میتونه شامل چیزی شبیه تفنگی جعلی باشه
تفاوت محبوبیت کاراته و کونگفو
هم کاراته و هم کونگفو از انواع هنرهای رزمی محبوب هستن. برای اونها میلیونها هنرآموز در سرتاسر جهان وجود داره.
با این حال، کاراته اغلب یک مزیت جزئی داره. این موضوع به دلیل افزایش محبوبیت هنرهای رزمی ترکیبی “MMA” است. خیلی از مبارزان این سیستم کاراته رو یاد میگیرن. ضربات و لگدها به حریف آسیب زیادی وارد میکنه.
کاراته در مقابل کونگ فو: کدوم یکی قویتره؟
اینکه کدام سبک مؤثرتر خواهد بود اغلب به موقعیتی که در اون هستین بستگی داره. کاراته تمرکز بیشتری روی ضربه زدن داره. این موضوع اون رو به ابزاری موثر برای استفاده در دنیای هنرهای رزمی ترکیبی “MMA” تبدیل میکنه. همچنین کاراته حرکات کمتری نسبت به کونگ فو داره، بنابراین شما قادر خواهید بود زمان بیشتری رو صرف تمرکز روی به دست آوردن فرم مناسب کنین. اگه قصد دارین با حریفتون دست و پنجه نرم کنین این ورزش مفیدتره.
از طرف دیگه، کونگ فو در یک مبارزه خیابانی بهتر خواهد بود. متخصصان در مورد نحوه استفاده از سلاحها آموزش خواهند دید. داشتن فرمهای بیشتر به این معنیه که اونها بهتر میتونن حمله خودشون رو متناسب با حریف هدفگذاری کنن. به علاوه، هیچ قانونی در دنیای کونگ فو وجود نداره. اگه به شما امکان ناتوان کردن هدفتون رو میده، میتونید به نواحی نرم مثل گلو یا کشاله ران ضربه بزنین. در حقیقت، بعضی از اشکال کونگ فو میتونن کشنده باشن.
هر دوی این سبکها میتونن خیلی مؤثر باشن و باید مهارتهای مورد نیاز برای جلوگیری از حمله حریف به شما رو در اختیارتون قرار بدن. در مبارزههای معمولی با حریفی بیتجربه و بیمهارت، هر دو قادر خواهند بود شما رو از دردسر بیرون بیارن.
جدول مقایسه کونگ فو و کاراته
برای کمک به درک بهتر تفاوت بین این فرمها، میتونین از این جدول مقایسه ساده استفاده کنین.
کونگ فو | کاراته | |
کشور مبدأ | چین | ژاپن |
نوع حرکات | دایرهای | خطی |
سبک حمله | تهاجمی | تدافعی |
استفاده از سلاحها | طیف گسترده ای از سلاحها | برد محدودتر، اغلب استفاده از سلاحهای مستقیم، مانند چوب |
نوع لباس فرم | ژاکت و شلوار. ژاکتها میتونن رنگهای متنوعی داشته باشن. سیستم کمربند برای نشان دادن سطح مهارت استفاده میشه. کونگفوکارها هنگام تمرین کفش میپوشن. | ژاکت و شلوار سفید. رنگ کمربند نشان دهنده سطح مهارت مبارز هست. رنگ مشکی برای استادان محفوظه. کاراتهکارها کفش نمیپوشن. |
به نظر شما تفاوت کاراته و کونگ فو که در این مقاله توضیح داده شد، درست بوده؟
اگر شما اطلاعات بیشتری از فرق بین کونگفو و کاراته چیه؟ میدونید یا فکر میکنید تعریف دقیقتری وجود داره، حتما در بخش نظرات، برای ما ارسال کنید تا مقاله رو اصلاح و تکمیل کنیم.
منابع:
سلام خسته نباشید
دلیل محبوبیت بیشتر کاراته نسبت به کونگ فو چیه
میشه توضیح بدید
به خاطر اینکه کاراته در کل جهان وجود دارد ولی کنگفو کمتر کاراته معروف تم شیواری یعنی شکوندن چند چوب با ساق پا هست یا شکاندن یخ با دست کاراته معروف ترین سبک رزمی جهان است به خاطر بیشتر بودن حرکات و قوی تر بودن ضربه ها
سلام خسته نباشید مطالب خوبین تو سایتتون. اینم در مورد کاراته و کونگفو هم جالب بود ولی کمی غلط املایی دارن اگه درست کنید عالی میشه
سلام شما گفتید که کاراته در ژاپن ب وجود آمده
ولی ب صورت بازی محلی در چین برگزار میشد
میشه توضیح بدید؟
نانچیکو مال کاراته می باشد و کاراته ضربات سنگین تری دارد لطفاً بیشتر درباره سبک های آزاد کاراته مطالعه کنید و اشتباهات این مقاله را اصلاح کنید سلاح های اصلی کنگفو از کاراته هستند مهد تمدن مبارزه با سلاح از اوکیناوا و ژاپن می آید
تو کاراته از هیچ نوع سلاح یا محافظی استفاده نمیشه تو ورزش کاراته فقط از دست و پا برای ضربه زدن به حریف استفاده میشه و کاراته ضرباتش خیلی خشن تره
چون هر کشور ثبت رزمی خود را بیشتر دوست دارد و کنگفوکار ها اینگونه کاراته را به تمسخر می گیرند �ی کاراته کاران با مبارزه های یا کمیتهها آنها را بر زمین می کوبند
میشه لطفا کاراته سبک شوتوکان ریو و شیتو ریو رو باهم مقایسه کنید