از اونجایی که اسم و ضمیر هر دو نقش مهمی توی گرامر زبان انگلیسی دارن، اگه تمایل دارین به زبان تسلط داشته باشین، مهمه که اسم و ضمیر رو کامل بشناسین. اول باید بگیم که اسم و ضمیر دو جزء از هشت جزء کلام یا گرامر زبان انگلیسی هستن. تفاوت بین اونها رو میشه تو کاربرد اونها مشاهده کرد. اسم بهعنوان کلمهای تعریف میشه که یک شخص، مکان یا چیزی رو نشون میده. در طرف دیگه، ضمیر بهعنوان جایگزین اسم استفاده میشه. اجازه بدین توی این مطلب از سایت دیفرتو این دو اصطلاح رو بررسی کنیم و تفاوت اسم و ضمیر رو کامل مشخص کنیم.
اسم چیه؟
طبق فرهنگ لغت آکسفورد، اسم (Noun) عبارته از کلمهای (غیر از ضمیر) که برای شناسایی یا نام بردن هر یک از افراد، مکانها یا چیزها (اسم مشترک) استفاده میشه. به عبارت ساده، اسم کلمهایه که برای نامگذاری یک شخص، مکان یا چیزی استفاده میشه. اسم سه حالت داره که اسمی، عینی و تملکی حالت‌های اسم هستن. حالت اسمی به فاعل میپردازه، درحالیکه مصداق عینی یا اتهامی به مفعول میپردازه. اسم‌ها وقتی تو حالت اسمی و عینی به کار میرن شبیه هم هستن. بهعنوان مثال:
- Robert ate a mango (رابرت یک انبه خورد). در اینجا کلمه انبه در حالت عینی استفاده میشه.
- A mango falls from the tree (یک انبه از درخت میوفته). در اینجا کلمه انبه در حالت اسمی استفاده میشه. به همین خاطر، فرم‌ها شبیه به هم هستن.
اسم‌ها به انواع مختلفی تقسیم میشن. اونها شامل اسامی خاص، اسم شمارشی، اسم غیر شمارشی، اسم جمعی، اسم‌های جمع و اسم مرکب هستن. New York یک اسم خاصه، table یک اسم شمارشیه، a herd (یک جمعیت) یک اسم جمعیه، Sissors (قیچی) یک اسم جمعه و blackboard (یک تخته سیاه) یک اسم مرکبه.
- پیشنهاد مطالعه: تفاوت اصطلاح و ضرب المثل در انگلیسی
ضمیر چیه؟
طبق فرهنگ لغت آکسفورد، ضمیر (Pronoun) عبارته از کلمهای که میتونه بهعنوان یک جایگزین اسم استفاده بشه تا به کسی یا چیزی بدون تکرار اسمش اشاره بکنه. مثلا به شرکت کننده‌های توی یک گفتمان ضمایری مثل I (من)، you (شما) و … داده میشه تا در جای دیگه‌ای از گفتمان ذکر بشه و از تکرار اسم اونها جلوگیری کنه، چندتا دیگه از این ضمایر شامل she (او)، it (آن)، this (این) و غیره هستن.
توی ساده‌ترین حالت، ضمیر کلمهایه که میتونه جایگزین اسم بشه. در زیر انواع مختلفی از ضمایر وجود داره مثل ضمایر شخصی، ضمایر پرسشی، ضمایر نسبی و ضمایر مجهول. از بین اونها، ضمایر شخصی بیشترین استفاده رو داره که چند تا مثال برای ضمایر شخصی شامل I (من)، we (ما)، you (شما) و they (اونها) میشه.
ضمایر وقتی توی حالات اسمی و مفعولی به کار میرن متفاوت به نظر میرسن. در زیر چندتا نمونه آورده شده:
- I read a book (من یک کتاب خواندم). توی این جمله من در حالت اسمی استفاده شده.
- He beat me (او مرا زد). توی این جمله از ضمیر شخصی me در حالت مفعولی استفاده میشه. شما متوجه میشین که ضمیر شخصی I در حالت عینی به me تبدیل شده. به همین خاطر این دو شکل متفاوت به نظر میرسن.
در طرف دیگه، ضمایر بهعنوان ضمایر اشاره، ضمایر موصولی، ضمایر پرسشی، ضمایر فاعلی، ضمایر متقابل و ضمایر نامعین تقسیم میشن. بهعنوان مثال This (این) و that (آن) هم ضمایر اشاره هستن، هم میتونن ضمیر موصولی باشن و هم میتونن ضمیر پرسشی باشن. همچنین myself (خودم) ضمیر فاعلیه، each other (همدیگه) ضمیر متقابله و anyone (هرکس) بهعنوان ضمیر نامعین شناخته میشه.
فرق بین اسم و ضمیر چیه؟
معمولا به نظر میرسه اسم و ضمیر شباهت دارن، ولی در واقع دو اصطلاح متفاوت هستن که برای اهداف متفاوتی استفاده میشن. تفاوت اسم و ضمیر بیشتر توی کاربرد اونها مشخص میشه. در زیر کاربرد هر کدوم رو گفتیم:
کاربرد اسم:
اسم کلمهایه که برای اسم گذاشتن رو شخص، چیزی یا مکانی به کار میره. ضمیر کلمهایه که به جای اسم به کار میره. ولی وقتی که اسم تو حالت‌های مفعولی و فاعلی استفاده میشه، شکلش تغییر نمیکنه. بهعنوان مثال جمله‌های زیر رو در نظر بگیرین.
- I ate the cake (من کیک را خوردم): توی این حالت کیک نقش مفعولی داره.
- The cake is beautiful (کیک زیباست): توی این حالت کیک نقش فاعلی داره.
اسم cake (کیک) هم تو حالت فاعلی و هم تو حالت مفعولی شکل یکسانی داره.
کاربرد ضمیر:
ولی ضمیر تو حالت‌های فاعلی و مفعولی تغییر شکل میده. بهعنوان مثال جمله‌های زیر رو در نظر بگیرین:
- I saw stars (ستاره ها را دیدم): توی این حالتI (من) نقش فاعلی داره.
- My brother hit me (برادرم مرا زد). توی این حالتme (من) نقش فاعلی داره.
دیدیم که ضمیر I (من) هم به شکل ضمیر me و هم به شکلI استفاده میشه، یعنی ضمیر تو حالات فاعلی و مفعولی تغییر میکنه.
- پیشنهاد مطالعه: تفاوت آیلتس (IELTS) و تافل (TOEFL)
جمع‌بندی
در اخر باید بگیم که به طور خلاصه یک اسم به گروه‌های مختلفی تقسیم میشه، یعنی بهعنوان اسامی خاص، اسم شمارشی، اسم غیر شمارشی، اسم جمعی، اسم‌های جمع و اسم مرکب تقسیم بندی میشه. در طرف دیگه یک ضمیر هم به گروه‌های مختلفی تقسیم شده که شامل ضمایر اشاره، ضمایر موصولی، ضمایر پرسشی، ضمایر فاعلی، ضمایر متقابل و ضمایر نامعین میشه.
به نظر شما فرق اسم و ضمیر که در این مقاله توضیح داده شد، درست بوده؟ اگر شما اطلاعات بیشتری از تفاوت اسم و ضمیر می‌دونید یا فکر می‌کنید تعریف دقیقتری وجود داره، حتما در بخش نظرات، برای ما ارسال کنید تا مقاله رو اصلاح و تکمیل کنیم.